Lekarstwo na strach | Mariusz Muszczyński | Nabożeństwo 04.05.25

Mariusz
03/06/2025
Podziel się

Kazanie rozpoczyna się od refleksji nad radością, podkreślając, że prawdziwa radość jest darem nieba, niezależnym od okoliczności życiowych. Przywoływane są przykłady muzyki gospel, która rozkwitała wśród niewolników, oraz List do Filipian, pisany przez autora w areszcie domowym, jako dowód na to, że radość chrześcijańska wykracza poza trudności i czerpie z Chrystusa jako nieustającego źródła radości. Podkreślono, że Jezus jest Panem, Królem, Pasterzem i Zbawicielem, a Jego radość jest cudem, który powala z nóg. W nim jest nowa tożsamość, nowe życie i nadzieja, a dla tych, którzy Mu ufają, nic nie jest niemożliwe.

Głównym tematem kazania jest poszukiwanie "lekarstwa na strach, lęk i zmartwienie". Kaznodzieja wskazuje, że wszyscy doświadczamy lęków i zmartwień, niezależnie od czasów czy dostatku materialnego. Bożą odpowiedzią na te obawy, zgodnie z Ewangelią Mateusza 6:31-33, jest "Szukajcie najpierw królestwa Bożego i jego sprawiedliwości, a to wszystko będzie wam dodane". "Wszystko" w tym kontekście oznacza, że Bóg zatroszczy się o wszystkie aspekty naszego życia, jeśli będziemy żyć według Jego "recepty" i priorytetów.

Kaznodzieja wyjaśnia, czym nie jest Królestwo Boże:

- Nie jest to ludzka reorganizacja społeczna ani próba narzucenia pobożności siłą. Przykłady historyczne, takie jak rządy Jana Kalwina w Genewie czy miasto Syjon w USA, pokazały, że takie próby kończyły się źle.

- Kościół nie jest Królestwem Bożym; Kościół jest jego częścią, stara się go ukazać i o nim świadczyć, ale nigdy nie będzie tożsame z Królestwem.

Następnie kaznodzieja definiuje, czym jest Królestwo Boże:

  • To "Boża aktywność, sfera Bożego działania, Boże zaangażowanie". Szukanie Królestwa Bożego oznacza szukanie Boga w działaniu, Boga aktywnego.
  • Aktywność Boga często jest ukryta i niejawna (jak ziarno gorczycy, które kiełkuje niewidocznie). Ta "widzialna nieobecność" Boga (np. pytania "Boże, gdzie jesteś?" w czasach niedoli, milczenie Boga w obliczu cierpienia) jest ważnym doświadczeniem w życiu wierzącego.
  • Jednocześnie Królestwo Boże to "niewidzialna obecność" Boga, która jest obecna w małych, drobnych szczegółach i "zbiegach okoliczności". Przywoływane są osobiste przykłady: imię "Tobiasz" w rozważaniach po kontakcie z osobą o tym imieniu, czy ocalenie domu przed pożarem dzięki otwartym drzwiom.
  • Jesteśmy zachęceni do dostrzegania i odnotowywania tych "zajawek" Bożego działania w codziennym życiu, ponieważ buduje to wiarę i uspokaja serca, wiedząc, że Bóg nieustannie działa dla naszego dobra.

Kazanie kończy się stwierdzeniem, że największym znakiem Królestwa Bożego było ukrzyżowanie Jezusa, które pokazuje, że "nie ma zmartwienia bez wyjścia, nie ma zmartwienia bez Bożego rozwiązania". Nawet w obliczu cierpienia, możemy żyć bez lęku, ponieważ "wszystko jest pod Bożą kontrolą". Wzywa do postawienia Boga na pierwszym miejscu w życiu, wierząc, że wtedy wszystko inne się ułoży.

Pytania do Dyskusji dla Małej Grupy:

  • W kazaniu jest mowa o tym, że prawdziwa radość jest darem nieba i jest niezależna od okoliczności. Co to oznacza dla Ciebie w praktyce? Czy miałeś/aś doświadczenia, które to potwierdzają?
  • Kaznodzieja mówi o "lekarstwie na strach, lęk i zmartwienie". Jakie są Twoje największe obawy lub zmartwienia w obecnym czasie?
  • Kluczową zasadą jest "Szukajcie najpierw królestwa Bożego i jego sprawiedliwości, a to wszystko będzie wam dodane". Jak rozumiesz tę zasadę w kontekście swojego codziennego życia i priorytetów?
  • Omówiono, że Królestwo Boże to nie ludzka inicjatywa czy reorganizacja, a także nie jest tożsame z Kościołem. Dlaczego to rozróżnienie jest ważne dla Twojej wiary i doświadczenia wspólnoty?
  • Definicja Królestwa Bożego jako "Bożej aktywności, Boga w działaniu" jest kluczowa. W jaki sposób szukasz (lub możesz szukać) tej Bożej aktywności w swoim życiu?
  • W kazaniu poruszono temat "widzialnej nieobecności Boga" oraz "niewidzialnej obecności Boga". Czy kiedykolwiek doświadczyłeś/aś momentu, w którym zadawałeś/aś pytanie: "Boże, gdzie jesteś?" Jakie "drobne znaki" Bożej aktywności (jak "koguty" czy "Tobiasz" z kazania) zauważyłeś/aś w swoim życiu?
  • Dlaczego ważne jest, aby dostrzegać i odnotowywać te małe przejawy Bożej aktywności? Jak to pomaga budować wiarę i redukować lęk?
  • Ukrzyżowanie Jezusa zostało nazwane największym znakiem Królestwa Bożego. W jaki sposób śmierć Jezusa pokazuje, że "nie ma zmartwienia bez Bożego rozwiązania"?
  • Kazanie zachęca do postawienia Boga na pierwszym miejscu. Jakie konkretne kroki możesz podjąć w tym tygodniu, aby Bóg był na pierwszym miejscu w Twoim życiu?